สวัสดีครับ ช่วงนี้ก็เข้าสู่วันแม่ วันที่ทำให้ลูกๆ หลายคนได้กลับไปไหว้บูชาแม่ เพราะเป็นวันหยุด และเป็นวันที่ลูกๆ
อีกหลายคนกำลังรำลึกความหลังถึงคุณของแม่ ที่ให้ความสุขและดูแลเรามาทั้งชีวิต
ผมเองก็เป็นคนนึงที่กำลังรู้สึกถึงความสำคัญของคุณแม่หลังจากที่ได้ออกจากบ้านมาทำงาน....จากบ้านมานานบางครั้งก็เพลิดเพลินกับแสงสีอันศิวิไลของเมืองใหญ่ ไม่ได้กลับไปบ้าน
ที่ทำก็เพียงแค่โทรไปคุยบ้าง ส่งเงินให้ใช้บ้าง....ผมคิดว่าเท่านี้คงไม่พอหรอก แม่ก็แก่ขึ้นทุกวัน...เงินที่ส่งไปให้แม่ใช้ แม่ก็ไม่ค่อยใช้ ยังพยายามเก็บไว้ให้ลูก....เหมือนเดิมเพราะอยู่ที่บ้านก็ไม่ค่อยใช้อะไรมาก อาหารการกินแม่ก็หาจากแถวบ้านซื้อบ้าง ผักก็จากสวน น้ำพริกจากน้องสาวที่ขายที่ตลาดนัด เรื่องนี้ผมทราบและปราบปลื้มใจสุด หลังจากวันหนึ่งผมไปเยี่ยมแม่ที่บ้าน
ผมเองเป็นคนขี้อาย ไม่เคยที่จะกอดแม่สักครั้ง อายเพราะไม่เคยทำ.....รู้สึกอยากกอดแต่ไม่กล้าเหมือนเดิม ที่ทำเพียงมอบดอกมะลิ ไหว้แม่ มอบตังค์ให้แม่ไว้ใช้พันนึง แต่สิ่งที่แม่มานี่ยิ่งใหญ่มาก คือแม่ให้พรเรา และยังให้สร้อยคอทองคำ สองสลึกให้เราอีก ....นั่นละ ความประทับใจสุดๆ แม่ไม่ได้ร่ำรวย แต่ก็พยายามให้ลูก
ทำให้ทุกวันนี้.....ผมตั้งใจไว้เสมอว่า จะกลับไปเยี่ยมท่าน ดูแลท่านให้เป็นประจำ .....และวันหยุดวันแม่ปีนี้ผมก็จะไปกราบท่านแน่นอน....รักแม่...มากที่สุด...ครับ
เพราะการอดออม จึงทำให้เรามีวันนี้ได้
ทุกท่านก็อย่าเพลิดเพลิน....จนลืมออมนะครับ
........
ภาพนี้พอดีเดินผ่านบอร์ที่กำลังจัดแสดงผลงานของนักเรียน แม้ว่ากระดาษจะดูเก่า บางส่วนดูยับ...แต่เพราะเนื้อหาในภาพเป็นเนื้อหาที่เตือนสติของผมให้รู้จักอดออม ให้รู้สร้างความพอเพียงของชีวิต .... เหมือนที่พ่อกับแม่ของเราได้สร้างและดำเนินชีวิตอยู่....จงสู้...และ...สร้างความพอเพียงในชีวิตนะครับ
ส่วนภาพนี้ทำให้ผมนึกถึงนิทานธรรมเรื่อง นันทวิสาล ที่เกี่ยวกับการพูดจาไพเราะ เคารพซึ่งกันและกันจึงอยากนำมา ฝากทุกท่านได้ชมภาพวาดของนักเรียนที่พยายามสร้างสรรค์อย่างสวยงามครับ เพราะถ้าผมอายุเท่านี้ในช่วงนั้นก็คงทำไม่ได้สวยขนาดนี้ครับ....สุดยอดมาก
สุดท้าย....ผมก็คิดไรไปเรื่อย มองวิวทิวทัศน์ ก็เป็นแสงของพระอาทิตย์อัสดงยามเย็นในเวลา จะทุ่มตรงก็เลยหยิบมือถือออกมาถ่ายภาพมาแบ่งกันชมครับ
มินิสยาม พัทยา ผมได้มีโอกาสไปเที่ยวมาแล้ว สวยมากเลยครับ
สวัสดีครับ วันนี้ขอพามาเที่ยวสวนสัตว์เปิดเขาเขียนนะครับ มีสัตว์จำนวนมากมายครับ ผมเองก็ได้มาพักผ่อนคลายความเมื่อยล้าจากการทำงาน ครับ
สวัสดีครับ ช่วงนี้เป็นช่วงที่ผมชีพจรลงเท้าจริงๆ ต้องออกเดินทางไปโน่นนี่นั่นตลอด ในครั้งนี้ก็ต้องเดินทางไปที่ ม.บูรพา บางแสน ชลบุรี เพื่อเข้าร่วมกิจกรรมวันวิทยาศาสตร์ หลังจากเสร็จจากงานวิทยาศาสตร์ก็รู้สึกเหนื่อยจึงหาพี่พักผ่อน นึกขึ้นได้ว่าที่ ม.บูรพา มีพิพิธภัณฑ์สัตว์นี่ครับ จึงเดินทางเข้าชม เสียค่าบัตรผ่านประตู 80 บาท เมื่อเดินเข้าไปด้านในก็พบกับความประทับใจจากความน่ารักของสัตว์น้ำ สัตว์ทะเลที่จะไว้ให้ชม หลากหลายชนิด ก็เลยถ่ายภาพมาแบ่งปันกันชมนะครับ ใครมีโอกาสอย่าลืมแวะชมด้วยตัวเองนะครับ
สวัสดีครับ ในวันที่ 17 สิงหาคมที่ผ่านมา คณะวิทยาศาสตร์ ม.บูรพา ได้จัดกิจกรรมสัปดาห์วิทยาศาสตร์ ขึ้นในงานก็มีกิจกรรมการแข่งขัน การโชว์ผลงาน และนิทรรศการทั้งจากนิสิตมหาวิทยาลยและจากนักเรียนจากทั่วภาคตะวันออก ผมเองก็พานักเรียนไปแข่งขันตอบปัญหา แต่ก็ไม่ผ่านเข้ารอบสอง แต่ก็ไม่เป็นไรครับปีหน้าสู้กันใหม่ 
สวัสดีครับ วันนี้มีภาพถ่ายการเดินทางเที่ยวที่เขาชีจันทร์ ที่บริเวณหน้าผามีการแกะสลักรู้พระพุทธเจ้าอย่างสวยงามน่าชื่นชมมาก 
"...แม่นี้มีบุญคุณอันใหญ่หลวง แม่เฝ้าหวงห่วงลูกแต่หลัง เมื่อยังนอนเปล....แม่เฝ้าโอละเห่,,,กล่อมลูกน้อยนอนเปล...ไม่อาจหันเหไปจนไกล.....แต่เล็กจนโตแม่เฝ้าถนอม...แม่ผ่ายผอมเพราะเกิดจากรักลูกปักดวงใจ...." 
สวัสดีครับ วันนี้ขอนำภาพพุทธศิลป์ พระพุทธรูปที่ชาวพุทธได้สร้างขึ้นเพื่อเป็นสิ่งยึดเหนี่ยวจิตใจ เคารพบูชา
สวัสดีครับ ช่วงนี้ก็เข้าสู่วันแม่ วันที่ทำให้ลูกๆ หลายคนได้กลับไปไหว้บูชาแม่ เพราะเป็นวันหยุด และเป็นวันที่ลูกๆ
ส่วนภาพนี้ทำให้ผมนึกถึงนิทานธรรมเรื่อง นันทวิสาล ที่เกี่ยวกับการพูดจาไพเราะ เคารพซึ่งกันและกันจึงอยากนำมา ฝากทุกท่านได้ชมภาพวาดของนักเรียนที่พยายามสร้างสรรค์อย่างสวยงามครับ เพราะถ้าผมอายุเท่านี้ในช่วงนั้นก็คงทำไม่ได้สวยขนาดนี้ครับ....สุดยอดมาก
สวัสดีครับ เทศกาลเข้าพรรษามาถึงแล้วนะ...ใครได้มีโอกาสไปเที่ยวที่ไหนกันบ้างครับ ส่วนผมก็ไม่ได้ไปเที่ยวหรอกครับ เดินทางกลับสู่บ้าน ....และได้มีโอกาสดีที่ได้ไปวัดทำบุญ....ทำบุญที่วัดเล็กๆในหมู่บ้าน (แต่ที่ตั้งของวัดล้อมรอบไปด้วยทุ่งนา...ครับ) ชื่อว่า วัดหินดาษ ที่ว่าก็เพราะว่าวัดนี้มีสิ่งก่อสร้างไม่กี่หลัง คือ อุโบสถ กุฏิสำหรับพระประมาณ 9 รูป เมรุสำหรับงานฌาปนกิจ และศาลาการเปรียญที่กำลังดำเนินการก่อสร้าง (เป็นการรื้อหลังเก่ามาปรับปรุงใหม่ เพราะหลังเดิมทำด้วยไม้ก็ผุพังตามกาลเวลา แต่ที่ผมรู้สึกประทับไปทุกครั้งในการไปทำบัญวัดนี้ คือความศรัทธาของชาวบ้านที่แม้ไม่ได้ร่ำรวยกัน เพราะส่วนใหญ่มีอาชีพทำนา กับพนักงานโรงงาน ก็ยังมาทำบุญกันเต็มศาลาทุกครั้ง โดยเฉพาะในวันพระใหญ่หรือวันสำคัญทางพระพุทธศาสนา (ลองชมในภาพนะครับ ชาวบ้านนั่งกันเต็มศาลาเลยล่ะ รวมว่าน่าจะเกินพันคนนะครับ เพราะยังมีที่นั่งในเต็นท์อีก
นอกจากนี้ชาวบ้านที่นี้ยังถือว่าวันเข้าพรรษา เป็นวันของการอุทิศส่วนบุญส่วนกุศลให้กับญาติพี่น้องผู้ที่ล่วงลับไปแล้ว โดยทุกครอบครัวก็จะนำอาหารมาทำบุญอุทิศ พระสงฆ์ก็จะสวดมาติกาบังสุกุล จากนั้น ชาวบ้านแต่ละคน แต่ละครับครัวก็จะไปประจำยังบริเวณที่เก็บอัฐิของญาติที่บรรจุไว้ตามกำแพงวัด กำแพงอุโบสถ (ผมมองเห็นแล้วเป็นภาพที่น่าประทับใจมาก) จากนั้นก็จะจุดธูปเทียน บอกกล่าวกับญาติ แล้วก็รอพระภิกษุมาบังสกุล เพื่ออุทิศให้กับญาติดังกล่าว (ในภาพอาจจะเห็นเพียงแค่เล็กน้อย แต่รอบแพงวัด กำแพงโบสถนี่ชาวบ้านมารอเต็มไปหมดเลยครับ)
