สวัสดีครับ ขอบคุณสำหรับท่านที่ติดตามมาถึงตอนที่ 3 นะครับ จากชีวิตในวัยเด็กของผมซึ่งเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 ที่โรงเรียนบ้านหินเทิน โรงเรียนเล็ก ๆ ในเขตตำบลแก่งดินสอ อำเภอนาดี จังหวัดปราจีนบุรี โดยในช่วงที่กำลังเรียนอยู่นั้น ผมก็มีคำถามในตัวเองมากมาย ทั้งเรียนจบแล้วจะไปทำอะไรดี จะได้เรียนต่อเหมือนคนอื่นเขาหรือเปล่า เพราะที่บ้านไม่มีเงินที่จะส่งเรียน อีกทั้งต้องไปเรียนที่ตัวตำบล หรืออำเภอ พ.ศ. 2533 สมัยนั้นยังไม่มีโรงเรียนขยายโอกาส
จนอยู่มาวันหนึ่งทางโรงเรียนและครูประจำชั้นก้นำเอกสารประชาสัมพันธ์มาอ่านแจ้งให้ทราบเรื่องการเรียนต่อชั้น ม.1 เขาบอกว่าบวชเรียนต่อ ม.1 ฟรี ไม่เสียค่าใช้จ่ายใด ๆ ที่จังหวัดระยอง ติดทะเลด้วย
ผมก็เลยนำเรื่องนี้ไปปรึกษาพ่อแม่ ว่าจะเอาอย่างไรดี ในช่วงเย็นเรา 4 คน พ่อแม่ ผม และน้องสาวก็นั่งคุยกไปเกี่ยวกับข่าวรับสมัครนี้ ท่ามกลางแสงไฟฟ้าขนาด 20 วัตต์ ที่อาจจะไม่สว่างมากนัก พูดคุยกันไปมาสุดท้ายพ่อก็บอกว่า ถ้าจะให้ส่งเรียนแบบปกติเขาก็คงไม่ได้ อยากเรียนก็คงต้องไปบวชที่ระยอง ใจของผมตอนนั้นก็ลังเลอยู่ว่าจะเอาอย่างไรดี จะบวชหรือไม่บวช แล้วในวันที่ครูประจำชั้นถามก็มาถึง ผมก็ตอบด้วยใจแป้ว ๆ ว่า บวชครับ
