stories from life-เรื่องเล่าจากชีวิต-ep.4

 

               สวัสดีครับ  ก็ผ่านมา 3 ตอนแล้วสำหรับชวิตในช่วงวัยเด็ก  ก็หลังจากที่ผมได้มาสมัครเรียนที่ ม.1 ในโรงเรียนพระปริยัติธรรม แผนกสามัญศึกษา มงคลวิทยา ที่วัดมงคลสามัคคีธัมโมทัย (วัดเขาสาป) มาถึงผมก็ต้องโกนผมแล้วนุ่งห่มผ้าขาว (มีสใบและสบง) ส่วนชุดนักเรียนเขาก็ให้พ่อแม่เอากลับบ้าน แล้วประสบการณ์ใหม่ของชีวิตของผมก็เริ่มต้นขึ้นหลังจากนี้  เมื่อเรียบร้อยในการสมัครเรียน ก็ถูกพามาเข้ากลุ่มร่วมกับนาคสามเณรคนอื่น ๆ มีคนมาสมัครเรียกว่าเป็นร้อยคนครับ  ซึ่งจะแบ่งนาคเป็นกลุ่ม ๆ แต่ละกลุ่มจะมีสามเณรพี่เลี้ยง 2-3 รูป ในการดูแลทุกอย่าง ทั้งหาเบิกอุปกรณ์และช่วยปลอบใจเวลาเหงา ร้องไห้คิดถึงบ้าน 

                  เมื่อเวลา 04.30 น. ก็มีเสียงดังจากระฆังที่สามเณรเคาะให้สัญญาณ นั้นก็เป็นเวลาที่ทุกคนต้องตื่นและถูปกลุกให้ตื่น ล้างหน้าล้างตา แปรงฟัน ทำภารกิจส่วนตัว ให้เรียบร้อย จากนั้นก็ไปรวมตัวกันที่ศาลาหอสวนมนต์ เพื่อทำวัตรสวดมนต์ในตอนเช้า ตีหน้าครึ่งสามเณรส่วนใหญ่ก็ออกบิณฑบาต ผม นาคและสามเณรพี่เลี้ยงก็ช่วยทำความสะอาดวัด (ทำเป็นกิจวัตรเลยครับ)  จากนั้นล้างไม้ล้างมือเตรียมบาตร สำหรับลงฉันข้าวตอนเข้าช่วง 07.30 น. เสร็จจากกิจการฉันอาหารเช้าก็จะมีกิจกรรมให้เราได้ทำอย่างมากมาย

hope of the poor-ความหวังของคนยาก....

                สวัสดีครับ  ทุกคนที่เกิดมาก็อยากมีชีวิตที่สุขสบาย  อยากมีบ้าน  อยากมีที่ทำกิน มีรถ สิ่งอำนวยความสะดวกต่าง ๆ   แล้วทำไมชีวิตเกิดมาถึงมีความยากจน ไม่มีที่ทำกิน  ไม่มีบ้านของตนเองต้องอาศัยเช่าเขาบ้าง อาศัยปลูกเป็นเพิงเล็ก ๆ บ้าง เพื่อหลบแดดหลบฝน

                ซึ่งความหวังที่คนยากจนหวังก็ คือ การมีเงินใช้ในชีวิตประจำวัน หลายคนก็พยายามทำให้บรรลุความหวังของตนเองด้วย การเล่นหวย แทงล็อตเตอี่ หวังจะได้รวยกับเขาบ้าง

                 แล้วความยากจนมาจากไหน  เกิดได้อย่างไร  ทำอย่างไรความยากจนจึงจะหายไป  ทำไมพ่อแม่ยากจน ลูกส่วนใหญ่ก็ยากจนไปด้วย

                  ความยากจนมาจากไหน ในความคิดของผมน่าจะมาจากการเรียนรู้ในชีวติของเรานี่แหละ  ช่วงที่เราเกิดมาถ้าแม่พ่อมีฐานะยากจน แล้วไม่ค่อยทำมาหากิน ก็จะทำให้ตัวเราติดเป็นนิสัยไม่ชอบทำมาหากิน ไม่ชอบอดออม เก็บเงิน  เป็นการเรียนรู้ในชีวิตประจำวันของเราเองโดยไม่ตั้งใจ  สังเกตุได้เมื่อพ่อแม่ทำมาหากินหรือค้าขาย ก็มักจะถูกพาไปด้วย ฝึกทำมาหากิน ฝึกค้าขาย โตมาก็ทำได้คล่องตัว

stories from life-เรื่องเล่าจากชีวิต-ep.3

                 สวัสดีครับ  ขอบคุณสำหรับท่านที่ติดตามมาถึงตอนที่ 3 นะครับ จากชีวิตในวัยเด็กของผมซึ่งเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 ที่โรงเรียนบ้านหินเทิน  โรงเรียนเล็ก ๆ ในเขตตำบลแก่งดินสอ อำเภอนาดี จังหวัดปราจีนบุรี   โดยในช่วงที่กำลังเรียนอยู่นั้น ผมก็มีคำถามในตัวเองมากมาย ทั้งเรียนจบแล้วจะไปทำอะไรดี จะได้เรียนต่อเหมือนคนอื่นเขาหรือเปล่า เพราะที่บ้านไม่มีเงินที่จะส่งเรียน อีกทั้งต้องไปเรียนที่ตัวตำบล หรืออำเภอ  พ.ศ. 2533 สมัยนั้นยังไม่มีโรงเรียนขยายโอกาส  

                จนอยู่มาวันหนึ่งทางโรงเรียนและครูประจำชั้นก้นำเอกสารประชาสัมพันธ์มาอ่านแจ้งให้ทราบเรื่องการเรียนต่อชั้น ม.1  เขาบอกว่าบวชเรียนต่อ ม.1 ฟรี  ไม่เสียค่าใช้จ่ายใด ๆ ที่จังหวัดระยอง  ติดทะเลด้วย

                ผมก็เลยนำเรื่องนี้ไปปรึกษาพ่อแม่ ว่าจะเอาอย่างไรดี  ในช่วงเย็นเรา 4 คน พ่อแม่ ผม และน้องสาวก็นั่งคุยกไปเกี่ยวกับข่าวรับสมัครนี้  ท่ามกลางแสงไฟฟ้าขนาด 20 วัตต์ ที่อาจจะไม่สว่างมากนัก  พูดคุยกันไปมาสุดท้ายพ่อก็บอกว่า  ถ้าจะให้ส่งเรียนแบบปกติเขาก็คงไม่ได้ อยากเรียนก็คงต้องไปบวชที่ระยอง  ใจของผมตอนนั้นก็ลังเลอยู่ว่าจะเอาอย่างไรดี จะบวชหรือไม่บวช แล้วในวันที่ครูประจำชั้นถามก็มาถึง ผมก็ตอบด้วยใจแป้ว ๆ ว่า บวชครับ 

stories from life-เรื่องเล่าจากชีวิต-ep.2

             สวัสดีครับ  มาแล้วสำหรับตอนที่ 2 เรื่องของชีวิต หลังจากที่ผมได้ย้ายบ้านมาจาก อ.วังน้ำเย็น ก็มาอยู่ที่หมู่บ้านวังทะลุ ต.แก่งดินสอ อ.นาดี จ.ปราจีนบุรี  ที่หมู่บ้านนี้เป็นหมู่บ้านขนาดใหญ่ มีบ้านเรือนมากมาย หลากหลายซอยเลยทีเดียว มีแม่น้ำใหญ่ไหลผ่านหมู่บ้านแยกออกเป็น 2 ฝั่งคลอง ชีวิตในวันเด็กของผมก็เริ่มต้นที่นี่แหละ ผมย้ายมาเรียนต่อ ป.2 ที่โรงเรียนบ้านหินเทิน ซึ่งห่างจากบ้านของผมประมาณ 5 กิโลเมตร ช่วงแรก ๆ ผมก็เดินทางไปโรงเรียนด้วยรถโดยสาร เที่ยวเช้า เป็นสายบ้านวังทะลุ - สระแก้ว จำไม่ผิดก็น่าจะออกช่วงหกโมงเช้า ผมเดินทางไปพร้อมกับพี่ชาย ขากลับก็รอรถโดยสารกลับ บางทีก็อาศัยนั่งซ้อนท้ายจักรยานของพี่ที่มาจากหมู่บ้านเดียวกัน

            ช่วงชีวิตในช่วงเด็กตอนนั้น พ่อแม่ก็จะไปทำนา ที่เช่าเขาพอได้ข้าวสำหรับไว้กินในแต่ละปี แต่ถ้าจำเป็นก็จะนำไปขายนำเงินมาใช้จ่าย นอกจากการทำนา พ่อแม่ก็จะไปรับจ้างปลูกมัน ตัดอ้อยบ้าง บ้างครั้งกลับมาจากโรงเรียนก็ต้องนั่งรอพ่อแม่ที่บ้านของน้า ๆ คนรู้จัก (เป็นร้านขายของ) 

good story-good idea-good example-เรื่องราวดี-แง่คิดดี-ตัวอย่างที่ดี

                 สวัสดีครับ  วันนี้ขอนำเสนอเรื่องราวดี ๆ ตัวอย่างที่ดี ในช่วงเดือนธันวาคม ก็จะเป็นเดือนแห่งการเฉลิมฉลอง มอบของขวัญ มอบความสุขให้กันและกันในทุกระดับ แม้แต่คนที่ทำงานประจำก็จะได้รับเงินโบนัสที่เจ้าของกิจการได้มอบให้  แต่ก็มีอีกหลายคนที่ต้องวางแผนการออมเพื่อให้เกิดความสำเร็จตามเป้าหมายในแต่ละปี อย่างเรื่อง 2 เรื่องที่อยากจะนำเสนอเพื่อเป็นตัวอย่าง การเรียนรู้ วิธีการทำให้มีเงินออม เพื่อชีวิต     .....ถ้าเป็นเรา  จะทำได้อย่างเขาหรือไม่....  ลองมาเรียนรู้กันดูครับ 

               1.  อยากแชร์ประสบการณ์ค่ะ…

ที่บ้านเป็นร้านขายของชำ แฟนแอบหยอดกระปุกบอกขอเก็บแต่แบงก์ 50 เราก้อโอเค เข้าใจมาตลอดว่าแฟนหยอดแต่แบงก์50 ผ่านมา 1 ปี แฟนเอากระปุกมาเปิดไม่ใช่มีแค่แบงก์ 50 มีทั้งแบงก์ 100 500 1000 ออกมานับ 1 ปีได้ 6แสน  เราดีใจจนน้ำตาไหล อยู่ดีๆมีเงินเก็บถึง 6 แสนโดยที่เราไม่รู้ตัว ทั้งปลื้ม ทั้งเหมือนฝัน... สามารถติดตามต่อได้ที่ : https://www.dailynews.co.th/news/515215

                

            2.   สุดปัง ผัวเมียขายกล้วยทอดหอบเหรียญกว่า 1.2 แสนบาท ซื้อทองหนัก 4 บาท
ร้านทองกลางห้างดังเมืองโคราช เผยคลิปลูกค้าหอบเหรียญกว่า 1.2 แสนบาท มาซื้อทองหนัก 4 บาท ที่ได้จาการขายกล้วยทอด   ติดตามต่อได้ที่  https://www.sanook.com/news/8481658/

photos and stories-ภาพถ่ายและเรื่องราว

                 สวัสดีครับ  คำกล่าวที่ว่า " เดินทางพันลี้ ดีกว่าอ่านหนังสือพันเล่ม"  การเดินทางท่องเที่ยวเป็นการเรียนรู้จากสภาพจริงที่จะทำให้เราได้เรียนรู้ ได้เห็นสภานพของความจริง อันนำไปสะสมเป็นประสบการณ์ในชีวิตและเพื่อนำมาใช้ในการแก้ปัญหาที่เกิดขึ้น ดังนั้นจากมีโอกาสก็อย่าลืม ท่องเที่ยวและเรียนรู้ สร้างประสบการณ์สะสมไว้นะครับ

                ภาพนี้ เป็นภาพของพระอุโบสถที่สวยงามแห่งหนึ่ง ซึ่งตั้งอยู่ที่วัดธรรมสถิต  วัดดังสายปฏิบัติของจังหวัดระยอง ด้านบนของอุโบสถประดิษฐานพระปรางนาคปรกที่ใหญ่มาก ซึ่งเป็นพระประจำวันเกิดของคนที่เกิดวันเสาร์  มีตำนานในเรื่องของมุจจลินทร์นาคราช มาปกป้องบังน้ำฝนให้กับพระพุทธเจ้าในกาลแห่งการเสวยวิมุตติหลังการตรัสรู้

tell about experience-เล่าเรื่องจากประสบการณ์-ไฟ ABS โชว์และหายด้วยลมยาง

                     สวัสดีครับ  การใช้รถใช้ถนนต้องมีการตรวจสอบเช็คอยู่เป็นประจำ เป็นเรื่องที่สำคัญมาก ผมเองก็เป็นคนหนึ่งที่ใช้รถเฟียสตา 2014 รถมือหนึ่ง  รถเล็กกระทัดรัดและดูปลอดภัย  ในช่วงของการระบาดของโควิด-19 ทำให้การใช้รถของผมนั้นน้อย  ไม่ค่อยได้ขับไปไหนมาไหน พอมีการเปิดประเทศ 1 พ.ย. ก็เริ่มใช้รถไปมา ทำให้ไม่ได้เช็คลมยางว่าเป็นอย่างไรบ้าง แล้วผมก็เริ่มมีประสบการณ์ที่ว่า วันหนึ่งช่วงเย็นก็จะขับรถออกไปซื้อกับข้าวที่ริมทะเล ปรากฏสิ่งที่ทำให้ผลตกใจ เกิดขึ้นคือ ไฟเตือนที่หน้าปัด โชว์ ไฟ 4 ดวง คือ ไฟABS  ไฟเบรกมือ  ไฟลื่นไถล และไฟขึ้นเนิน   ตกใจมากจริง ๆ เกิดอะไรขึ้นละนี่ แต่ก็ยังดีที่รถยังสตาร์ทขับได้อยู่ เรียกว่าโล่งอกไป 20 %   ส่วนอีก 80 % ก็กังวลว่ารถจะเป็นไรมากกว่านี้ 

                    เมื่อเกิดไฟเตือน หลังจากไปซื้อกับข้าวเรียบร้อยก็รีบค้นหาคู่มือ ว่าไฟเหล่านี้คืออะไร  เพราะไม่เคยเจอมาก่อน  อ่านเสร็จก็ลองมาสตาร์ทเครื่องดูอีกครั้ง แอบดีใจนิด ๆ เพราะตอนเริ่มสตาร์ทไฟไม่ขึ้น แต่พอเข้าเกียร์เท่านั้นละ ก็มาอีกแล้ว เฮ้อ...คิดว่าสงสัยจะพังจริง ๆ  จากนั้นก็ใช้รถมาเรื่อย ๆ ประมาณ เกือบ 10 วัน ก็ลองขับเข้าเมืองเพื่อไปทำธุระสำคัญ ระหว่างขับก็หวั่น ๆ อยู่บ้างก็เลยวิ่ง 80 เรื่อย ๆ เอา

Tile Cutter-การตัดกระเบื้อง-เซรามิค-นั่นไม่ยาก-ใครๆก็น่าจะทำได้

        สวัสดีครับ  วันนี้มีความรู้อย่างหนึ่งจะมาแชร์กันครับพอดีผมได้เห็นช่างท่านหนึ่งที่รับงานปูกระเบื้องในบ้านกำลังทำงานอยุ่ แล้วผมก็เห็นเครื่องมืออย่างหนึ่ง ตอนแรกผมก็ไม่รู้ว่าเป็นอะไรหรอก ผมก็เลยนั่งมองดู ซักพักช่างก็นำกระเบื้องมาวาง แล้วก็ลากเครื่องไปบนกระเบื้องสองครั้งแล้วก็กดลง ก็ได้กระเบื้องมาสองแผ่น ทำให้ผมถึงบางอ้อเลยครับ

          ....เครื่องนี้คือ เครื่องตัดกระเบื้อง หรือ
Tile cutter ผมก็นั่งดูช่างทำต่อ  แล้วก็อัดคลิป
การตัดกระเบื้องของช่่างท่านนี้มาไว้เป็นแหล่งเรียนรู้   สำหรับคนที่คิดหาวิธีในการตัดกระเบื้องครับ
ลองมาชมในยูทูปช่องของผมเลยครับ

ซึ่งผมก็จะสรุปขั้นตอนการตัดกระเบื้อง (คร่าวๆตามที่ผมสังเกตุได้ครับ)

ขั้นตอน

Good books-Famous novels-Impressive reading-Knowledgeable-Imagination-หนังสือดี-นวนิยายดัง-อ่านประทับใจ-มีความรู้-สร้างจินตนาการ

อ่านหนังสือ  เหมือนได้เดินทางพันลี้

  สวัสดีครับ  การอ่านหนังสือเป็นการสร้างความรู้ เกิดอรรถรสความรู้สึก เกิดจินตนาการอย่างมากมายจนหลายคนติดในการอ่าน  อย่างนวนิยายเรื่องเพชรพระอุมาเป็นนวนิยายที่ผมได้อ่านแล้วติดใจมาก  อ่านมาแล้วประมาณ 3 รอบ ทั้งหมด 48 เล่มทั้งสองภาค  สมัยเรียนอ่านแล้วก็ทำให้อยากไปใช้ชีวิตเรียบง่ายอยู่ในป่า จนมีความฝันอยากจะเรียนเพื่อไปเป็นเจ้าหน้าที่ป่าไม้ หรือไปสมัครเป็น ตชด. ตามรอยระพินทร์  ไพรวัลย์  ตัวเอกของเรื่อง  นอกจากจินตนาการแล้วสิ่งที่ได้เรียนรู้จากการอ่านในเรื่องก็คือความสามารถในการจินตนาการเขียนออกมาเป็นภาษาหนังสือของผู้เขียน คือ "พนมเทียน"  ได้เรียนรู้เกี่ยวกับการใช้ชีวิตในป่า การใช้ยาสมุนไพร ชีวิตของสัตว์ชนิดต่าง ๆ ในป่าพงไพร  ความเชื่อในการดำรงชีวิตในป่าเรียกได้ว่า อ่านแล้วประทับใจอ่านได้อีกเรื่อยเลยทีเดียว ได้ทั้งความรู้วิทยาศาสตร์ และศาสตร์แห่งความเชื่อของโลกลี้ลับต่าง ๆ  และทุกวันนี้ก็กำลังรอว่าจะมีใครนำมาสร้างเป็นภาพยนตร์ให้ชมหรือเปล่า

หากใครมีโอกาศก้ขอแนะนำให้อ่านดูนะครับ  ส่วนใครไม่มีโอกาศอ่านก็สามารถหาฟังได้จากยูทูป อาจจะคล้ายกับการฟังนิยายสมัยก่อนจากวิทยุทรานซิสเตอร์  มีให้เลือกหลายช่องยูทูป จะเป็นเสียงผู้ชาย  หรือเสียผู้หญิงอ่านก็แล้วแต่ชอบครับ  หรือจะลองอ่านเรื่องย่อดูก่อนก็ได้....

เรื่องย่อภาคแรก

  เพชรพระอุมา เป็นเรื่องราวการผจญภัยในดินแดนลึกลับที่เต็มไปด้วยอาถรรพณ์ เรื่องราวแปลกประหลาดต่าง ๆ ในป่าดงดิบของรพินทร์ ไพรวัลย์ พรานป่าผู้รับจ้างนำทางในการออกติดตามค้นหาผู้สูญหายของคณะนายจ้างชาวเมือง ที่มี พันโทหม่อมราชวงศ์เชษฐา วราฤทธิ์ เป็นหัวหน้าคณะเดินทางพร้อมด้วย หม่อมราชวงศ์ดาริน วราฤทธิ์ น้องสาวคนเล็ก และ พันตรีไชยยันต์ อนันตรัยเพื่อนชายคนสนิท โดยมีพรานบุญคำ พรานจันพรานเกิดและพรานเส่ยพรานป่าคู่ใจของรพินทร์ ไพรวัลย์ จำนวน 4 คน และแงซาย กะเหรี่ยงลึกลับที่มาขอสมัครเป็นคนรับใช้เพื่อขอร่วมเดินทางในครั้งนี้ด้วย

What did we get from lockdown.? เราได้อะไรจากการปิดพื้นที่.

          สวัสดีครับ  การระบาดของโควิด-19  ในปัจจบันนี้ก็มีผู้ติดเชื้อเพิ่มจำนวนมากขึ้นทุกววัน อย่างวันนี้ ก็ 17,669  คน  เสียชีวิตไป 165  ด้วยยอดการกระจายเชื้อมากแบบนี้ให้รัฐมีการประกาศควบคุมพื้น หรือ lock down ไป  13  จังหวัด  ซึ่งการ lock down นี้ทำให้เรามีความยุ่งยากในการใชีชีวิต หรือ จะเรียกว่า ต้องใชีวิตอย่างระมัดระวังมากขึ้นก็ได้  ทั้งการเดินทาง  การจับจ่ายซื้อของ การทำมาหากิน  แต่ถึงกระนั้นเราก็ต้องยอมความเป็นการจริงของการะบาดของเชื้อโรคไรวัสโควิด-19  ในปัจจุบัน

          เมื่อมีการ lock down มาแล้ว เราควรทำอย่างไร หรือเรียนรู้อะไรจากสถานการ์นี้เป็นสิ่งที่เราต้องคิด หาหนทางสร้างมาสร้างชีวิตของเราในอนาคต หรือยุคหลังโควิด เพราะเชื่อเถอว่าวันข้างหน้าก็ต้องมีการเกิดอุบัติของเชื้อโรคชนิดใหม่อย่างแน่นอนเพราะ  "สิ่งมีชีวิตย่อมวิวัฒนาการเพื่ออยู่รอดและดำรงเผ่าพันธ์ต่อไป"