ยามเย็นของวันที่พระจันทร์กำลังจะเต็มดวง แม้ในยามหัวค่ำใกล้ที่แสงแห่งพระอาทิตย์กำลังจะลับหายไป พระจันทร์ได้ลอยเด็นสะดุดตาที่ฟากฟ้าของทิศตะวันออก เมื่อผมมองเห็น เกิดความเหงาจับใจ จึงออกเดินเท้าไปท่องเที่ยวยังทะเลอันมีชื่อว่า หาดแม่รำพึง แค่ชื่อก็ฟังดูแล้ว ช่างเศร้าเหมือนกับตัวผมเองในขณะนี้
วันนี้ช่วงเย็นเป็นช่วงน้ำลงพอดี จึงได้พบกับหาดทรายกว้างมาก ช่างหน้าเดินเล่น หากมีเพื่อนมาด้วยคงจะได้เล่นฟุตบอลกันแน่นอน แต่วันนี้คงทำได้แต่เดินชมธรรมชาติของทะเล คลื่นขึ้นลง และเศษซากสาหร่านสีน้ำตาลที่วางบนหาดทราย สาหร่ายนี้หากมองผิวเผินเหมือนกับต้นไม้มาก แต่เมื่อสัมผัสดูจะพบว่าใบมีลักษณะหนา และแข็ง ไม่อ่อนนิ่มเหมือนใบไม้เลย
ธรรมชาติสร้างสรรค์สิ่งสวยงามเสมอ วันนี้ได้เห็นแสงขอบฟ้า สีแดงสวยงามในช่วงที่พระอาทิตย์กำลังจะลับขอบฟ้าไป ลมเย็นสบายก็กำลังแรงมากขึ้น ทำให้ผ่อนคลายความเหนื่อยล้าจากภาระงานที่ต้องทำ แต่ความเหงาก็ยังคงเหมือนเดิม
สิ่งที่ทำได้ในตอนนี้คือ สูดลมหายใจเข้าลึก รับกลิ่นอายแห่งท้องทะเล แล้วก็เดินชมทรายอีกสักพักก็กลับบ้าน....บรรยายนี่หาได้ที่หาดแม่รำพึง จ.ระยอง
