30/05/2557

My-picture-in-memories-ย้อนหลัง-ภาพแห่งความทรงจำ-เมื่อวันวาน

          สวัสดีครับ วันนี้ขอย้อนรอยความหลังซักนิดนึงนะ ทุกท่านเคยสังเกตุมัยครับว่าสิ่งที่เราพบเราเห็นในแต่ละวันนั้นจะไม่ค่อยเหมือนกันเลย ซึ่งอาจจะมาอาจมุมมองของเรา หรือ แสงแดดอันร้อนแรงของพระอาทิตย์หรืออะไรก็ไม่รู้เหมือนกัน แต่สิ่งที่ผมค้นพบก็คือความประทับในอดีตนั้นก็ยังสร้างความประทับใจและเป็นบันดาลใจให้เราได้ทำในสิ่งต่างๆมากเพิ่มมากขึ้น
          ลองมาชมภาพถ่ายที่ผมได้เคยถ่ายไว้ในอดีต ซึ่งจริงๆแล้วทุกภาพก็ถูกบันทึกเรื่องราวไว้ในบล็อกนี้แล้ว หากสนใจก็ลองค้นดูในบล็อได้นะครับ

          ภาพแรกนี้ เป็นภาพดอกสาละ เป็นภาพแรกที่สร้างความประทับใจของผมในสมัยนั้นและสมัยนี้ ผมเคยลองส่งภาพนี้เข้าประกวด ปรากฏว่าทางเว็บไซต์ที่ประกวดภาพเขาสนใจจึงให้ผมเขียนคำอธิบาย ในตอนนั้นผมก็ยังไม่ค่อยเข้าใจเท่าไหร่ ก็เลยไม่เขียน ปล่อยเลยตามเลยจนเงียบไป (เขาสงเมล์มาตามผมทุกอาทิตย์) แต่ภาพนี้แหละที่ทำให้เกิดเว็บนี้ขึ้นมา ถ้านับมาถึงตอนนี้เว็บก็มีอายุประมาณ 4 ปีแล้วครับ และก็จะพัฒนาต่อไปเรื่อย
ภาพที่สองนี้ เป็นภาพ ท่าเรือที่บ้านเพ เป็นช่วงที่ลองใช้โทรศัพท์ nokia lumia 520 ซึ่งได้มาใหม่ ลองถ่ายภาพ ผมเองเคยเห็นภาพท่าเรือในตอนกลางวันแล้ว แต่ภาพนี้ถ่ายในตอนกลางคืนโดยไม่มีแฟลชช่วย  ก็ได้ภาพแบบนี้ ผมเองก็ว่าสวยอีกแบบหนึ่งครับ นับจากนั้นมาก็ได้ใช้มาโดยตลอด(ยังไม่มีตังค์ซื้อใหม่ เลยยังไม่เปลี่ยน..อิอิ)
อ่านต่อ...คลิก(click !!!)


 ภาพที่สาม เป็นหอพระพุทธอังคีรส เป็นสถานที่ที่ทุกคนแวะเวียนมาสักการะ และเป็นสถานที่ท่องเที่ยว พักผ่อนออกกำลังกายเพราะอยู่ในสวนศรีเมือง สวนสาธารณะของจังหวัด

ภาพที่สี ดอกกุหลาบ ความสำคัญของกุหลาบที่ผมนำมาให้ดูดอกนี้คงไม่ได้เกี่ยวกับความรัก หรือวันวาเลนไทล์หรอกนะครับ แต่เกี่ยวกับผมองที่ได้ลงมือปลูก แล้วต้นนี้ออกดอกสวยๆให้ผมได้ชม  ถือว่าเป็นความประทับใจและภาคภูมิใจที่ผมเองก็ทำได้ และกุหลาบต้นนี้ก็ยังมีดอกให้ชมอยู่เสมอมาจนปัจจุบันนี้ครับ
ภาพนี้ผีเสื้อนะครับ ผีเสื้อที่ผมฝึกถ่ายภาพด้วยกล้องวีดีโอ ผมต้องนั้นเฝ้าให้ผีเสื้ออยู่กับที่และกระพือปีกโดยขายังเกาะดอกไม้อยู่ ถ่ายยากมากครับ เพราะผีเสื้อเป็นสัตว์ตกใจง่ายแต่สุดท้ายก็ถ่ายภาพได้สำเร็จ จึงนำภาพถ่ายนี้มาแบ่งทุกท่านได้ชม ภูมิใจในความอดทนและทำได้สำเร็จ

ความประทับใจ ความภูมิใจจะนำไปสู่การพัฒนาในสิ่งที่เราต้องการขึ้นมานะครับ ...