สวัสดีครับ วันนี้ก็เป็นอีกวันหนึ่งที่มีความภาคภูมิใจมาเล่าให้ฟัง พ่อและแม่ คำนี้ทุกคนคงรู้จักและพูดกันได้ก่อนคำอื่น ๆ พอและแม่ท่านเลี้ยงดูเรามาตั้งแต่เล็กจนเติบใหญ่ พอเข้าสู่ช่วงวัยที่มีอายุมากขึ้น อาชีพที่พ่อแม่ได้ทำมาแต่ช้านาน อย่างทำไร่ ทำนา ก็เริ่มจะทำไม่ใหว ...
ผมเองในฐานะลูกคนหนึ่งที่แม้จะส่งเงินให้ท่านทุกเดือน เดือนละประมาณ ห้าพันบาท ก็ยังอดห่วงท่านไม่ได้ แต่เราก็ยังไม่มีเงินพอให้ท่านได้สบาย แต่วันหนึ่งเราก็หาเงินมาได้ด้วยความสุจริต จึงนำเงินนัั้นประมาณแปดพันบาท ไปปรึกษาท่านว่า อยากเพาะเห็ดไหม ด้วยความที่ว่าอาชีพเพาะเห็ด ดูแลเห็ดนั้นน่าจะไม่หนักมากนักอีกทั้งก็มีราคาดี ท่านเองก็อยากทำ แต่ไม่มีทุน ผมก็เลยบอกว่า เดี๋ยวผมจะออกตังค์ให้ ให้ท่านนั้นไปสั่งก้อนเห็ดได้เลย พอท่านมีเวลาว่าง ก็พากันเดินทางไปฟาร์มเห็ดแห่งหนึ่ง แล้วก็สอบถามรายละเอียดกับเจ้าของฟาร์ม จากนั้นก็บอกผมว่าจะเอาเห็ดนางฟ้า ผมก็เลยบอกท่านกลับไปว่า OK ถ้าเช่นนั้นก็สั่งมาเลย 1000 ก้อน ราคาแปดพันบาท เมื่อตกลงกันแล้วก็จ่ายมัดจำครึ่งหนึ่งก่อน ...ผมก็ดอนไปเรียบร้อย
เสร็จจากสั่งก้อนเห็ดท่านก็กลับมาบ้าน เริ่มคิดวางแผนว่าจะทำห้องสำหรับเพาะเห็ดตรงไหน อย่างไร จนสุดท้ายท่านก็เลือกข้างบ้าน ทำการตั้งเสาร์ คลุมด้วยสแลนสองชั้น ทำที่วางเห็ดด้วยบล็อกเก่าที่กองไว้ข้างรั้ว ทำที่กั้นเห็ดด้วยกระเบื้องเก่า จากนั้นก้รอเวลา ทางฟาร์มก็ขอเวลาทำประมาณ 30-45 วัน
และแล้ววันนี้วันที่ 12 กรกฏาคม 2565 ก็เป็นวันที่ฟาร์มเขานัดไปรับก้อนเห็ด ท่านก็พากันไปสองคน พ่อลูก ขนเห็ดขึ้นรถ ผมก็มีหน่าโอนตังให้อีกสี่พัน จากนั้นท่านก็กลับมาบ้านเรียงก้อนเห็ดลงบนพื้นที่เตรียมเอาไว้ แล้วก็รอ....รอเวลาที่จะเริ่มนับหนึ่งกับการเพาะเห็ดจำนวนพันก้อน
จุดนี้แหละเป็นความถชภาคภูมิใจของผมที่ได้ช่วยพ่อแแม่ ให้ท่านได้มีอาชีพที่จะไม่เหนื่อยมากนัก ซึ่งผมก็หวังว่าการเพราะเห็ดครั้งนี้จะช่วยให้ท่านมีความสุข มีรายได้เพิ่มขึ้นจากที่ผมให้ทุกเดือน และผมก้บอกท่านว่า ลองทำดู หากดีผมจะสั่งให้ท่านเพิ่มอีก ท่านก็ขอลองดูก่อน...และวันนี้ทางฟาร์มก็ส่งคำแนะนำการดูแลเห็ดมาให้ ผมก็ส่งให้ท่านได้อ่านได้ศึกษา....
