02/12/2564

stories from life-เรื่องเล่าจากชีวิต-ep.1

                 สวัสดีครับ การเวลาเปลี่ยนแปลงไปอย่างรวดเร็ว จนวันนี้ก็ล่วงเข้าสู่ต้นเดือนธันวาคม เดือนสุดท้ายของปี เดือนที่เรียกได้ว่าจะมีแต่ความสุขเพราะมีทั้งวันหยุดวันพ่อ  วันรัฐธรรมนูญ วันหยุดคริสมาสต์ วันหยุดปีใหม่ แถมบางสถานที่หรือบริษัท โรงงานมีการแจกโบนัสอีกด้วย  ก็ขอให้ทุกคนมีความสุข

                    ชีวิตของคนเรา มีคนเขาบอกว่าเกิดมาเพื่อใช้กรรม แต่นั่นเป็นเพียงความเชื่อในทางพระพุทธศาสนา  แต่ในทางวิทยาศาสตร์แล้วการเกิดเป็นการดำรงเผ่าพันธ์ของมนุษย์ให้คงอยู่ในแต่ละรุ่น แม้แต่สิ่งมีชีวิตอื่น ๆ ก้ต้องหาวิธีการให้เผ่าพันธ์ุของตัวเองอยู่รอด โดยอาศัยการปรับตัวและวิวัฒนาการอยู่เรื่อย ๆ นั่นเอง อย่างโควิด-19 ก็มีสานพันธุ์ล่าสุดคือ โอไมครอน  


                    ณ สถานที่ชนบทแห่งหนึ่งของอำเภอวังน้ำเย็น จังหวัดปราจีนบุรี ในสมัยนั้น (ภายหลังมาตั้งเป็นจังหวัดสระแก้ว)  ชีวิตของเด็กชายคนหนึ่งก็ได้ถือกำเนิดขึ้น ภายในอาณาบริเวณบ้านไม้ชั้นเดียว ยกพื้นสูง ตามสไตล์นิยมของสมัยนั้น  บ้านไม้ชั้นเดียวยกพื้นสูง ทำให้บ้านมีความเย็นสบาย เพราะลมจะพัดผ่านใต้ถุนแล้วก็แพร่ผ่านไม้พื้นกระดานที่มีร่องรู มากมาย เข้ามาที่ในตัวบ้าน  ถ้าหน้าหนาวก็หนาวเลยละ  ในอาณาบริเวณของบ้านยังมีสวนผลไม้มากมายทั้งมะพร้าว มะขาวหวาน มะขามเปรี้ยว มะม่วง ฝรั่ง ชมพู มะขามเทศ และอีกหลายชนิด 

                    การดำเนินชีวิตในบ้านหลังนี้ก็เต็มไปด้วยความสุขดี ที่บ้านก็มีอาชีพทำสวน ทำไร่ข้าวโพด หน้าฝนก็ทำนาเพื่อนำข้าวมาไว้รับประทานในแต่ละปี หลังว่างจากนาสวน พ่อก็จะขับรถขายไอศครีมตัดเสียบไม้ขาย แต่ก็ทำขนมอย่างวุ้น ไปฝากขายที่ร้านค้า ในสมัยนั้นก็เรียกได้ว่ามีความสุขตามประสาเด็ก จำได้ว่าที่บ้านมีทีวียี่ห้อธานนินทร์ขาวดำ แล้วมีเด็ก ๆ เพื่อน ลุงป้าน้าอา มาดูกันที่บ้านอย่างเฮฮาเลย โดยเฉพาะช่วงละครค่ำกับมวย  

                    ด้วยอาณาเขตที่กว้าง มีผลไม้มากมาย มีสถานที่วิ่งเล่นกว้างขวาง  จึงมีเพื่อนแวะเวียนมาเล่นด้วยกันเป็นประจำ ช่วงไปโรงเรียนซึ่งห่างจากบ้านสองกิโลเมตร  ทั้งขาไปและขากลับพ่อก็ไปรับไปส่งทั้งผมและพี่ชาย ที่ไม่ให้ไปเองเพราะต้องข้ามทางหลวงจังหวัดสายสระแก้ว-จันทบุรีในปัจจุบัน กลัวถูกรถเฉี่ยวชนเอา  ครอบครัวมีความสุขมาก

                    และแล้วชีวิตก็ย่อมมีการเปลี่ยนแปลง ในช่วงที่เรียนชั้น ป.1 กำลังจะขึ้นชั้น ป.2 ที่บ้านก็มีการเปลี่ยนแปลงพ่อแม่ก็ต้องย้ายบ้านไปที่หมู่บ้านวังทะลุ ซึ่งเรียกได้ว่าเป็นเข้าไปในป่าลึกแทบติดกับภูเขา ปัจจุบันก็ถูกนำมาสร้างเป็นเขื่อนกักเก็บน้ำ เขื่อนนฤบดินทร์แล้ว ช่วงที่พ่อแม่ย้ายไปนั้น ผมก็ต้องอาศัยอยู่กับย่า ส่วนพี่ชายก็ย้ายไปเรียนที่ใหม่กับพ่อแม่  จนจบชั้น ป.1 ก็ย้ายไปเรียนที่เดียวกับพี่ชาย   เพราะเหตุใดถึงย้ายบ้าน ผมก็ไม่ทราบได้  แต่ที่รู้ช่วงย้ายไปบ้านไม่ได้สวยเหมือนเดิมอีกแล้ว พื้นที่มีอย่างจำกัด และชีวิตช่วงเด็ก จนจบชั้น ป.6 ก็เกิดขึ้น ณ บ้านใหม่แห่งนี้นี่เอง  สามารถติดตามได้ในตอนที่ 2