สวัสดีครับ วันนี้ก็เป็นอีกวันหนึ่งที่มีความภาคภูมิใจมาเล่าให้ฟัง พ่อและแม่ คำนี้ทุกคนคงรู้จักและพูดกันได้ก่อนคำอื่น ๆ พอและแม่ท่านเลี้ยงดูเรามาตั้งแต่เล็กจนเติบใหญ่ พอเข้าสู่ช่วงวัยที่มีอายุมากขึ้น อาชีพที่พ่อแม่ได้ทำมาแต่ช้านาน อย่างทำไร่ ทำนา ก็เริ่มจะทำไม่ใหว ...
ผมเองในฐานะลูกคนหนึ่งที่แม้จะส่งเงินให้ท่านทุกเดือน เดือนละประมาณ ห้าพันบาท ก็ยังอดห่วงท่านไม่ได้ แต่เราก็ยังไม่มีเงินพอให้ท่านได้สบาย แต่วันหนึ่งเราก็หาเงินมาได้ด้วยความสุจริต จึงนำเงินนัั้นประมาณแปดพันบาท ไปปรึกษาท่านว่า อยากเพาะเห็ดไหม ด้วยความที่ว่าอาชีพเพาะเห็ด ดูแลเห็ดนั้นน่าจะไม่หนักมากนักอีกทั้งก็มีราคาดี ท่านเองก็อยากทำ แต่ไม่มีทุน ผมก็เลยบอกว่า เดี๋ยวผมจะออกตังค์ให้ ให้ท่านนั้นไปสั่งก้อนเห็ดได้เลย พอท่านมีเวลาว่าง ก็พากันเดินทางไปฟาร์มเห็ดแห่งหนึ่ง แล้วก็สอบถามรายละเอียดกับเจ้าของฟาร์ม จากนั้นก็บอกผมว่าจะเอาเห็ดนางฟ้า ผมก็เลยบอกท่านกลับไปว่า OK ถ้าเช่นนั้นก็สั่งมาเลย 1000 ก้อน ราคาแปดพันบาท เมื่อตกลงกันแล้วก็จ่ายมัดจำครึ่งหนึ่งก่อน ...ผมก็ดอนไปเรียบร้อย
